Zespół Aspergera jest zaburzeniem rozwojowym, zaliczanym do spektrum autyzmu. Po raz pierwszy został opisany przez austriackiego lekarza Hansa Aspergera w 1944 roku. Potocznie nazywany jest łagodną odmianą autyzmu, gdyż pod wieloma względami go przypomina. Odróżnia go prawidłowy rozwój mowy oraz intelekt, często nawet wyższy od przeciętnej. Zespół Aspergera diagnozowany jest coraz częściej wśród dzieci.
Dzięki komorze normobarycznej tlen dostarczony do organizmu natlenia narządy wewnętrzne, takie jak śledziona, trzustka, czy nabłonek jelitowy i stymuluje procesy metaboliczne. Z organizmu usuwają się wówczas toksyny, złogi i metale ciężkie, które nie tylko hamują regenerację organizmu, ale także utrudniają jego rozwój. Dzięki podawaniu wyższych dawek tlenu niż w powietrzu zmniejsza się możliwość powstawania stanów zapalnych u dzieci i dorosłych z zespołem Aspergera.
Badania naukowe dowiodły, że stosowanie normobarii w przypadku zespołu Aspergera może aż ośmiokrotnie zwiększyć występowanie komórek macierzystych, które odpowiadają za regenerację tkanek i komórek w organizmie. Tlen podawany pod wyższym niż atmosferyczne ciśnieniem powoduje zmniejszenie powszechnie występującego u dzieci z Zespołem Aspergera, przewlekłego stanu zapalnego w obrębie nabłonka jelit oraz OUN. Prowadzi tym samym do spadku poziomu prozapalnych substancji biochemicznych. Udowodniono również, że podczas leczenia tlenem hiperbarycznym aż ośmiokrotnie zwiększa się ilość komórek macierzystych, dzięki którym możliwa jest regeneracja tkanek, w tymprzebudowa układu nerwowego w kierunku torowania prawidłowego rozwoju dziecka.